C.H.M. in ‘t Groen
De ontwikkeling van de weervisserij in Bergen op Zoom van 1850 tot 1914.
Eindscriptie Maatschappijgeschiedenis, Rotterdam 2000
Rond 1530 ontdekt de ansjovis de Oosterschelde als paaiplaats. Dit betekent het begin van een specifieke vorm van visserij met een eigen vismethode met behulp van weren. Deze weren en de grond waarop ze stonden waren eigendom van enkele vissersfamilies en werden verhandeld. De ansjovis uit de Oosterschelde is beroemd en veelgevraagd. Conflicten tussen vissers komen veelvuldig voor.
Een complicerende factor vormt de zandbank in de Oosterschelde waar de vis gevangen wordt: het verdronken land van Reimerswaal. Wie heeft het visrecht? De afstammelingen van de bewoners van Reimerswaal of de Bergse vissers? De overheid grijpt regelmatig in. Zowel door deze hevige conflicten als door het feit dat de vangsten zeer wisselend zijn is de weervisserij een moeilijk te reguleren bedrijfstak. Eind negentiende eeuw wordt na openstelling van de weervisserij voor de vrije markt, duidelijk dat deze marginaal zal blijven. Zij bestaat nog steeds, als cultuurhistorisch erfgoed.
Bijlagen C-D2-E zijn verkrijgbaar via het gemeentearchief in Bergen op Zoom. Bijlage I is aanwezig in het Rijksarchief in Middelburg. De overige bijlagen (865k) (zie inhoudsopgave) zijn als een apart bestand te downloaden.